Lech Wałęsa (ur. 1943) – Prezydent RP, działacz związkowy, polityk, z zawodu elektryk. Tytuł honorowego obywatela Radomia przyznany w 1990 roku.
W latach 1967–76, 1980–81 i od 1983 pracownik Stoczni Gdańskiej (zwalniany z pracy za działalność związkową), XII 1970 członek Komitetu Strajkowego. Od 1978 w komitecie założycielskim Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża. W VIII 1980 współorganizator strajku w Stoczni Gdańskiej, przewodniczący Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, podpisał porozumienie z komisją rządową.
Współzałożyciel (IX 1980) NSZZ „Solidarność” (1980–81 przewodniczący Krajowej Komisji Porozumiewawczej, następnie Komisji Krajowej). W okresie XII 1981–XI 1982 internowany, po zwolnieniu kontynuował działalność polityczną i związkową, 1987–90 przewodniczący Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność”. W roku 1988 współorganizator strajku w Stoczni Gdańskiej, a także współzałożyciel (XII 1988) Komitetu Obywatelskiego przy przewodniczącym NSZZ „Solidarność”.
W 1990 roku przewodniczący Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność”. Współtwórca: w 1989 r. porozumień Okrągłego Stołu (przewodniczący reprezentacji ruchu społecznego „Solidarność”), zwycięstwa Komitetu Obywatelskiego w wyborach parlamentarnych i utworzenia pierwszego niekomunistycznego rządu w powojennej Polsce.
Współinicjator zasadniczej przebudowy ustroju politycznego i gospodarki Polski (utworzenie niepodległego, demokratycznego państwa z gospodarką rynkową). W okresie XII 1990 – XII 1995 prezydent RP i zwierzchnik Sił Zbrojnych RP. Wspierał politykę zasadniczych przekształceń ekonomicznych, społecznych i politycznych, opowiadał się za systemem prezydenckim. Nie zdołał utworzyć własnego obozu politycznego.
W 1995 założył Instytut im. Lecha Wałęsy. W 1997 r. wsparł kampanię wyborczą AWS do sejmu. W tym samym roku utworzył partię pod nazwą Chrześcijańska Demokracja III RP, przyciągając część posłów AWS. Od 1998 roku przewodniczący tej partii. W 1983 r. otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
Wydał trzy autobiografie: „Droga nadziei” (1987), „Drogi do wolności” (1991), „Wszystko co robię, robię dla Polski” (1995).
Źródło tekstu: Multimedialna Nowa Encyklopedia Powszechna PWN, Wydawnictwo naukowe PWN S.A., Warszawa 1999
Fot. za: Wikipedia, Wolna encyklopedia
